Nöbetçi Eczaneler
Kahramanmaraş, uzun yıllardır Anadolu’nun üretim üslerinden biri olarak anıldı. Tekstil denince akla gelen ilk şehirlerden olan Kahramanmaraş, şimdi ise sessiz bir çöküşe tanıklık ediyor.
Ve ne yazık ki bu çöküş, sadece bir sektörü değil; bir şehrin geleceğini, binlerce hanenin sofrasını, çocukların hayallerini tehdit ediyor.
Geçtiğimiz aylarda Kahramanmaraş Ticaret ve Sanayi Odası (KMTSO)’da yapılan toplantıda açıklanan veriler, şehrin gerçek yüzünü gözler önüne serdi: 18 bin tekstil işçisi işini kaybetti. Bu rakam yalnızca bir sayı değil; 18 bin aile, 18 bin hayat, 18 bin umut demek…
Konkordato Kuyruğu Uzuyor
Tekstil kentinde konkordato ilanları artık sıradanlaştı. Son günlerde Zefe Tekstil’in konkordato başvurusunda bulunması, sektördeki ekonomik sıkıntının artık görünmez olmadığını ispatladı.
Oysa bu firma, 12 ülkeye ihracat yapan güçlü bir oyuncuydu.
Peki ne oldu? Sadece Zefe mi? Hayır. Liste kabarık:
GKM Global, EHA Mensucat, Germanicia Boya, MZ Mati Tekstil… Ve daha fazlası.
Her biri işçi çalıştırıyor, her biri bir ailenin geçim kaynağı.
Parayı Mısır’a Yatırıyoruz
İkinci şok edici gelişme ise Kahramanmaraş’ın gurur markalarından Şirikçioğlu Grubu’ndan geldi. Grup, 700 milyon dolarlık yatırım için rotayı Mısır’a çevirdi.
Qantara’da, Süveyş Kanalı Ekonomik Bölgesi’nde kurulacak denim fabrikası, ilk etapta 20 milyon dolara mal olacak. Yılda 18 milyon parça kumaş üretilecek bu tesisin yarısı ihraç edilecek.
Peki neden Mısır?
Çünkü yatırım iklimi Türkiye’de artık güven vermiyor. Çünkü teşvikler, finansmana erişim, enerji maliyetleri, kur istikrarsızlığı gibi birçok başlıkta yatırımcılar dışarıya kaçıyor.
Ve bu kaçışın faturası Kahramanmaraş’a ağır olacak.
70 Bin Asgari Ücretli Nereye Gidecek?
Resmî verilere ışığında yuvarlak hesap Kahramanmaraş’ta 164.117 sigortalı çalışan var. Türkiye ortalamasına göre bunun yaklaşık 70 bini asgari ücretle geçinmeye çalışıyor.
Peki işsiz kalan 18 bin tekstil işçisi? Onlar da bu sayıya eklenecek.
Kentte depremle ivmelenen inşaat sektörü de yavaşladığında ne olacak? Üretim olmayan şehirde 70 bin kişi ne yiyip ne içecek?
Bu gidişle Kahramanmaraş, fabrikaların değil işsizliğin başkenti olmaya aday. İnşaatla dönen ekonomi sürdürülebilir değil. Tekstili kaybedersek, geleceği kaybederiz.
Kahramanmaraş, hâlâ üretim potansiyeli taşıyan bir şehir.
Ancak bu potansiyel, yatırım ortamı iyileştirilmeden, iş dünyası teşvik edilmeden, finansal sıkıntılar çözülmeden ortaya çıkamaz.
Bugün önlem alınmazsa, sadece konkordato haberleri değil, yoksulluk hikâyeleriyle anılacağız.
Ve unutmayalım: Bir şehir, fabrika bacaları sustuğunda sessizce yıkılır.
Kahramanmaraş sessizce çöküyor.
