EDEBLİ ŞAHSİYETLERE SELAM OLSUN…

“Hayvanla insan arasındaki en bâriz fark, Edeptir..
İnsanı insan yapan da Edeptir” derdi bir büyüğüm…

Edebi bilmeyen, terbiyeden yoksun, ahlaken eksik kalan kişilere baktığımız da, hayvandan bir farkı kalmıyor…

Ne yazık ki, günümüz insanların bir çoğunda göremiyoruz, edebi, terbiyeyi…

Bilhassa yeni yetişen neslin geneli, bu olgulardan çok uzaklar, malesef..

Nerde ve ne şekilde hareket edileceğini, kimlerin karşısında nasıl olunmak gerekliliğini bilmeyen kişilere baktığımızda, edebin ne kadar gerekli bir haslet olduğunu anlıyoruz..

Hocalarımızın, âlimlerimizin, ögretmenlerimizin olduğu meclislerde, car car konuşmamaktır, Edep..

Söylemen gereken bir mevzu var ise, nezaketle söz hakkı isteyip söylecek sözleri de fazla uzatmadan, gıy gıy etmeden söylenmesidir, Edep..

Otobüslerde bir yaşlı amca veya bir teyzeye yer vermek,
Eşyasını taşımakta zorlanan abilerin veya ablaların elindeki posetleri alıp evine kadar götürmektir, Edep..

Büyüklerinin karşısında (afedersiniz) it oturuşu ile oturmak edepsizliktir..
Büyüklerinle tokalaşırken oklava gibi dimdik durmak edepsizliktir..
Tevazu ile egilmek ise edeptir..

İhtiyar konumunda olup da araç kullanan veya bayan şoförleri sıkıştırmak, edepsizliktir..

Edep, haya, terbiye, güzel ahlak, merhamet gibi güzel hasletli insanlarımızın sayısını artırsın, Rabbim..

Velhasıl dostlar..

“EDEBİ HOŞTUR, EDEBİ HOŞTUR, İLAHÎ..
EDEPSİZLİK KUL EDER PADİŞAHİ..

EDEBİ KİMDEN ÖĞRENSİN, TIFLİKEN GÖRMEMİŞ MEKTEP..
EŞŞEĞE ALTINDAN SEMER VURSAN,
YİNE MERKEP
YİNE MERKEP…

Kalın sağlıcakla…